Water color villa

©یاسرعرب

Water color villa

©یاسرعرب

Water color villa

©یاسرعرب

Water color villa

©یاسرعرب

Water color villa

©یاسرعرب

Water color villa

©یاسرعرب

Water color villa

©یاسرعرب

Water color villa

©یاسرعرب

Water color villa

©یاسرعرب

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

Water color villa

ویلای آب رنگ

موقعیت: نجف آباد، استان اصفهان، ایران

مصالح: چوب، شیشه و سیمان

تاریخ ساخت: ۱۴۰۰

مساحت ساخت: ۱۵۵m۲

معمار اصلی: علی رحیمیان

گرافیک و ارائه: نیلوفر مهدیلو، نیلوفر هاشمی

عکاس: یاسرعرب

توضیحات:

 

متن ارائه شده توسط معمار:

 

امروزه درمنطقه باغات بکر شهر نجف آباد، با سرعت افزایش ساخت و ساز،رشد چشم گیر و وحشی ساختمان ها و نیز از بین رفتن تجلی رابطه انسان با طبیعت رو به رو هستیم،موضوعاتی که زمانی به عنوان یکی از اصلی ترین الگوهای بومی و ملی باغسازی همانند فرهنگ و هویت بود، حال به دست فراموشی سپرده شده است.و به علت فرار از این مشکل ،الگوی ما بر این اساس شد که محیط طبیعی و  مصنوع (انسان ساخت) را طی یک فرآیند علمی و منطقی به بهترین نحو ممکن با یکدیگر تلفیق کنیم و این  بی برنامگی در طرح وکاربرد درست متریال در نما را به نحوی اصلاح کنیم که نتیجه آن سرزندگی باشد و بازگشت  به هویت و فرهنگمان.

پروژه ویلا آب رنگ در منطقه ای ارزان قیمت در نجف آباد استان اصفهان برای یک خانواده سه نفره واقع شده است که علاقه فراوانی به میهمانی و دورهمی های دوستانه دارند اما بودجه کافی برای تحقق رویاها و مهمان نوازی های خود نداشتند و قرار بر این شد که ما ساختمانی یک طبقه طراحی کنیم که ساده و ارزان باشد.

سه مستطیل که به احترام طبیعت و رعایت خط آسمان ،در ضلع های طولی و عرضی خودشان، کشیدگی ایجاد کردند تا از میزان تراکم طبقات جلوگیری کنند،حجم کلی ساختمان را تشکیل دادند. مستطیل غربی خودش را با دیوار پر و خالی (که جان دوباره ای به گلدان های بدون مکان میبخشد)

از حجم کلی آزاد کرد تا بتواند دید وسیعی رو به باغ ایجاد کند و به طریقی معمارانه بازی نور و سایه را ایجاد کند و نیز توقع خانواده از یک محیط آرامش بخش در شب های تابستانی را فراهم کند. یکی از اساسی ترین عناصر طبیعی در حوضی با کاشی های آبی رنگ در دور تادور ساختمان میچرخد بالا و پایین میرود،خودش را از نقطه تا نقطه ساختمان نشان میدهد که هم یادآور الگوهای تاریخی بومی و ملی است و هم در تابستان های بسیار گرم از خنکای مطبوع آب در یک فضای شاعرانه استفاده می شود. چوب هایی از جنس خود طبیعت برش خورده اند و با خطوط مستقیم در کنار هم قرار گرفته اند تا حفظ محرمیت کنند  و نیز قابلیت باز و بسته شدن در زمان های مختلف برای برقراری حداکثر ارتباط فضای داخلی با محوطه باغ و کنترل نورهای مزاحم را دارند. بر خلاف ایده های قبلی این پروژه که به دنبال الگوبرداری و زنده کردن هویت و فرهنگ بودیم،اینبار حجم های مستطیل شکل و دیوارهای اطراف باغ، نگرشی تازه در دید بیننده ایجاد میکنند که گویا به تازگی الگویی جدید ساخته شده و این ساختمان  با همسایه های خود در تضاد است و بیان تازه ای دارد که می تواند مفهومی متفاوت از هزینه های گزاف ساختمان سازی  و زیبایی به نمایش بگذارد.