ویلا ویستا

موقعیت: وِلیگاما، سریلانکا

معمار: شیگرو بان

کارفرما: کُنراد پرینجیرز

مصالح: بتن مسلح، فولاد، چوب

تاریخ طراحی: ۱۳۸۶

تاریخ ساخت: ۱۳۹۰

مساحت زمین: ۳۲۶۴۸m^۲

مساحت ساخت: ۵۵۰m^۲

معمار: شیگرو بان، یاسونری هارانو

معماران بومی: فیلیپ ویراراتنه، راویندو کارونانایاکه، مانوج کوروپا

سازه: مشاوران اِن.سی.دی

تاسیسات مکانیکی، الکتریکی و لوله کشی: مشاوران خدمات ساختمان

پیمانکار: شرکت ساخت و مهندسی ستاره

طراح مبلمان: شیگرو بان، یاسونری هارانو، مارک فرراند

عکاس: هیرویوکی هیرای

توضیحات:

بعد از سونامی که در سریلانکا اتفاق افتاد، شیگرو بان به طراحی و بازسازی خانه های ویران شده مشغول شد. پس از اتمام ساخت این منازل مسکونی، بان اقامتگاهی خصوصی برای مالک یک شرکت محلی تولید لاستیک اتومبیل در وِلیگاما، -شهری واقع در ساحل جنوبی سریلانکا -طراحی کرد.

بنا روی سایتی تپه ای واقع و به گونه ای طراحی و سازماندهی شده است تا چشم را به مجموعه ای از مناظر مختلف اقیانوس، جنگل و صخره های اطراف هدایت کند. دیوارها، کف و سقف این ویلا سه پرسپکتیو متفاوت را به تصویر می کشند. اولین منظره، چشم انداز رو به اقیانوس است که بصورت عمودی توسط راهروی خارجی قاب شده است (راهروی یادشده بین منزل پیشین و ویلای فعلی قرار دارد). این قاب از جنگل واقع در دره ی پایین ویلا قابل مشاهده است. منظره ی بعدی، چشم انداز افقی رو به اقیانوس است که از بالای تپه قابل مشاهده است و توسط سقفی بزرگ با دهانه ی ۲۲ متری، قاب شده است. آخرین منظره، تصویری از صخره هاست که در زمان غروب به رنگ قرمز دیده می شوند. این چشم انداز که از اتاق خواب قابل مشاهده است، درون کادر مربعی ۴متری چوبی قرار دارد.

بخش مرکزی ویلا که از یک جهت رو به دریاست، از ۳ تراز متفاوت تشکیل شده است: سالن استراحت، غذاخوری و نشیمن. یاسونُری هارانو یکی از معماران پروژه، توضیح می دهدکه هدف نهایی، آسان سازی روند ساخت بنا بود :"ما با شرکت های محلی همکاری نموده و تلاش کردیم تا با کاهش جزییات، مراحل انجام کار را ساده پیش ببریم."

ویلا ویستا ممکن است در ظاهر ساده به نظر برسد ولی بان از این فرصت استفاده کرد تا با پیمانکاران و سازندگان محلی و صنعتگران بومی کار کند. آنها برای پرداخت نهایی قطعات، تکنیکهای پرکار و پرزحمتی را به کار بردند که به ندرت در ژاپن مورداستفاده بود. به طورمثال، دیوارهای خارجی سیمانی با دست صیقل داده شدند. همچنین، جداره ی چوبی که در ضلع شمالی بنا قرار دارد، از پنجره هایی قابل تنظیم تشکیل شده که به وسیله دست برش داده شده اند.

با استفاده از مصالح بومی مانند چوب درخت ساج، صفحات سیمانی و برگ های نارگیل، جدارهای نفوذپذیر متشکل از صفحات باز و کرکره های قابل تنظیم، در اطراف بنا به وجود آمده است. نور طبیعی با ورود به نمای مشبک پراکنده شده و الگوهایی پیچیده را بر روی کف بتنی بنا ایجاد می کند.

سقف وسیع ویلا ابتدا با صفحات سیمانی سبک و ضدآب و سپس، با برگ های نارگیل که به هم بافته شده اند پوشیده شده است. این برگ های درهم تنیده شده معمولا به عنوان حصار زمین و ملک مورد استفاده قرار می گیرند تا نه تنها مانع ورود نور شدید خورشید در روز شوند، بلکه بنا را با حس و حال محیط محلی ترکیب کنند. پوشش داخلی سقف از جنس چوب درخت ساج است که با تأثیر از الگوی حصیربافی با قطعاتی که ۸۰ میلیمتر عرض و ۳ میلیمتر ضخامت دارد بافته شده است. سایه بان ها و کرکره های قابل تنظیم درحالی که از ورود نور خورشید و حرارت به محیط داخلی جلوگیری می کنند، به گردش طبیعی هوا در فضاهای نیمه باز نیز کمک می کنند.

مبلمان بنا توسط خود معمار و برای چند عملکرد طراحی شده است. به طورمثال، نیمکت های فضای نشیمن می توانند به عنوان نرده نیز عمل کنند. صندلی هایی که برای استراحت در فضای باز طراحی شده اند، بخش متحرکی دارند که می تواند آنها را به تخت تبدیل کند. ویلا نیز قادر است خود را با تغییرات آب و هوایی وفق دهد. در فصل بارندگی، در جبهه ی رو به دریا می توان پرده ای از سقف آویزان کرد تا خانه را از باران مصون نگه دارد.

فضاهای درونی خانه به آرامی با فضای بیرون ترکیب شده و محیطی را خلق کرده اند که خالی از دیوارهای سنتی و متداول است. پله ها و مسیرهای پیاده رو علاوه بر سطوح، عملکردهای مختلف را نیز به هم متصل می کنند.

معماران مرتبط: