فیلیپ ویلا
موقعیت: والدنبورگ ، آلمان
معمار:
آنا فیلیپ
کارفرما: شخصی
مصالح: بتن
تاریخ طراحی: ۱۳۸۱
مساحت زمین: ۱۱۰۰m۲
مساحت ساخت: ۳۱۳m۲
استودیو: آتلیه معماری فیلیپ
ساختار سقف: سقف مسطح
ساختار سازه: ساخت قاب چوبی با عایق الیاف چوب اکولوژیکی
نما: گچ معدنی
کف: پارکت و سنگ
پنجره: شیشه های بدون فریم
گرمایش: پمپ حرارتی هوا به آب با عملکرد خنک کننده و گرمایش از کف و همچنین تهویه کنترل شده فضای زندگی با بازیابی گرما
عکاس: اولیور شوستر
توضیحات:
همساز با طبیعت
خانه‌ی فیلیپ از موقعیت قابل توجهی در خط‌الرأس کوه بهره‌مند است؛ این مکان استقرار، چشم‌اندازی با شکوه از شمال را ارائه می‌دهد. برای بهره‌مندی تمام‌عیار از چنین نظرگاهی که طبیعت به این ساختمان پیشکش کرده است، جبهه‌ی اصلی خانه با پنجره‌هایی بدون قاب به عریانی گرویده تا باشندگان فضا تمام قد محو تماشای منظره‌ی پیش‌رو باشند؛ بدین‌ترتیب، با سکونت در چنین فضایی می‌توان به محیط شگفت‌انگیز پیرامون، زندگی همساز با طبیعت، اشتیاق به ملاقات با خورشید و فرصت لمس نور ادای احترام کرد.
حجم کلی این ویلا را می‌توان به سان قطعات یک جورچین تصور کرد؛ اگر این قطعات را کنار یکدیگر بچینیم، مکعبی کامل و سفیدرنگ زاده می‌شود؛ حال آن که معمار، بازی با این قطعات را پیشه کرده و با پیش و پس کشیدن‌های پی‌درپی، رقابتی تنگاتنگ را بین فضای پُر و خالی ایجاد نموده است. پیروز این رویداد فضایی را می‌توان فضای شفافِ سراسر شیشه‌ای طبقه‌ی همکف دانست. فضایی که هر آنچه در بیرون است را به قاب چشم خود کشیده و هر آنچه در درون است را به تماشای بیرون مسخ ساخته است؛ فضایی که به واسطه‌ی ماهیتش هم از بیکرانگی چشم‌انداز طبیعتِ برون بهره‌مند است و هم حد و حریم فضای درون. و شیشه همان ساختمایه‌ای است که فرصت‌ساز این پیش‌کشیدن‌های طبیعت به فضای درون و پس‌زدن‌های حریم‌گونه است. در این جعبه‌ی شیشه‌ایِ جان‌یافته در آغوش سخت بتن، مکعب دیگری قرار دارد که به عنوان یک عنصر کلیدی در فضاست و به طور کامل با روکش نارون پوشانده شده است. این مکعب همچون دانه‌ای در دو لایه‌ی محافظ بیرونی (بتن و شیشه) جای گرفته تا به خوبی فرصت رُستن فضای آشپزخانه و راه پله را فراهم آوَرَد و هم‌زمان به عنوان ستون فقراتی وزن اتاق زیر شیروانی را نیز به دوش کشد.
شیوه‌ی طراحی و ترکیب حجمی ویلا سبب گشته تا طبقه‌ی کنسول‌دار بالا کاملاً شناور به نظر برسد؛ اینجا عرصه‌ی عشق‌بازی فضای ساخته شده با طبیعت است. چرا که ویلا بخشی از خود را آزاد و رها به آغوش طبیعت سپرده است.
و اما مشخصه‌ی این ساختمان یک راهروی طولانی در طبقه‌ی همکف است که کلِ عرض ویلا را در برمی‌گیرد. در این بنا تقریباً ۱۵ متر کمد داخلی وجود دارد که فضای ذخیره‌سازی سخاوتمندانه‌ای را فراهم می‌کند.
بخش کاربردی دیگر این ویلا "تله‌ی خاک" است که در ورودی جای گرفته است. هر کودک در اینجا یک کمد اختصاصی دارد که پیش از ورود به اتاق نشیمن و سایر فضاها، کفش، لباس و کیف خود را در آن جای می‌دهد. یک روشویی بزرگ هم وجود دارد که تضمین می‌کند آلودگی‌های بیرون همان‌جا بمانند و وارد فضای داخلی نشوند؛ این حد نهایتی از توجه به پاکیزگی در نسخه‌ای خانواده‌پسند است.
مصالحی دستچین شده مانند ماسه‌سنگ اسپانیایی با رنگ خاکستری روشن، چوب نارون و یا بلوط در بطن سطوحی ظریف و سفیدرنگ، معماری بی‌آلایشی را جلوه‌گر ساخته‌اند که رنگ طبیعت را مخدوش نمی‌کنند.
گفتنی است که این ویلا برنده‌ی جایزه‌ی معتبر «هوگو هرینگ» در سال ۲۰۱۴ شده است. این مسابقه‌ی معماری از سال ۱۹۶۹ توسط انجمن معماران آلمان (BDA) برگزار می‌شود.
ویرایش محتوایی | سعیده_مهدویان
به تاریخ | بیست‌وهشتم تیرماه هزاروچهارصد
این پروژه در شماره دوازده مجله ویلا " ویژه‌نامه ویلاها در آلمان" به چاپ رسیده است.
.جهت دریافت پی دی اف شماره ۱۲ام مجله ویلا اینجا را کلیک کنید
معماران مرتبط:
