
© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان

© توماس هرمان
موقعیت: آلمان، ویسبادن
معمار: راجر کریست
کارفرما: شخصی
مصالح: آجر و شیشه
تاریخ ساخت: ۱۳۹۷
مساحت ساخت: ۴۴۴m۲
استودیو: آتلیه معماری کریست کریست و همکاران
مدیر پروژه: کریستینا بولستا
جوایز: جایزه بین المللی معماری سال ۲۰۲۰ ، بخش جوایز آیکونیک، انتخاب شده
عکاس: توماس هرمان
توضیحات:
هاوس ای منتخب جایزه بین المللی معماری سال ۲۰۲۰ بخش جوایز آیکونیک
"ویلا ای" را شاید بتوان یک مجموعهی کوچک خودمانی و تشکّلیافته از دو کاربری متضاد دانست. پیکر این ویلا با عملکرد بنیادین دو عضو مستقلش جانیافته تا آسودگی را برای باشندگانش به ارمغان آوَرد؛ یک عضو که فضای زیستن است و عضوی دیگر فضای کار و کسب درآمد؛ یعنی یکی ساختمان مسکونی است و دیگری پاویلیونی که به عنوان دفترکار مورد استفاده قرار میگیرد. ارتباط بین این دو ساختمان مکعبیِ مجزا نیز کمی فراتر از صورت متعارفِ آمدوشد بین دو ساختمان مستقل شکل گرفته است؛ این مسیر ارتباطی خاص در معرض تماشا نیست؛ چرا که این پیوند پنهانی از طریق تونلی زیرزمینی تحقق یافته است.
ساختمان مسکونی دارای نمایی آجری به رنگ خاکستری روشن است و هستهی فضاییِ پاویلیون دفترکار نیز توسط غشایی سراسر آینه محاط گردیده است. اگرچه این دو پیکر، همزاد هستند؛ اما همزادهایی ناهمساناند که با تنپوشهای متفاوتشان در ذهن عابران نظارهگر به این گوناگونی دامن میزنند؛ یکی رختی آجری، زمخت و مات با رنگی خنثی به تن کرده و دیگری سراسر شیشهپوش است؛ صیقلی و بازتابنده که رنگش را از لحظهی اکنون میگیرد، از جریان زندگی در محیط پیرامون و پوستاندازی طبیعت!
به تعبیری دیگر، شاید بتوان گفت ساختمان مسکونی به نسبت در سکوتی سرشار از شنیدن است؛ ولی آن دفترکار با تنپوشی از آینه، پیوسته در گفتگو با محیط پیرامون است!
در مورد بخش مسکونی این ویلا گفتیم که به نسبت در سکوت است؛ بدین علت که طبقهی آخرش دارای نمایی آینهای است که به دلیل بازتابهایش گویی که با آسمان ادغام گردیده است؛ در واقع در این ساختار آجری بخش مسکونی نسبت به پاویلیون، گفتمانی خفیفتر با محیط در جریان است.
در مجموع، استفاده از مصالحی برآمده از طبیعت، مانند آجر، چوب و سنگ طبیعی در کنار سطوح بازتابندهی شیشهای تضادی هیجانانگیز ایجاد میکند. فضای داخلی ساختمان مسکونی با راهنمایی واضح محورهای بصری و محورهای حرکت تعریف میشود.
هر آنچه قرار است تحقق یک زندگی اشتراکی باشد در فضاهای طبقهی نخست رخ میدهد. فضاهایی هم که نمود زندگی خصوصی هستند، همچون اتاق خواب، حمام و رختکن در طبقهی آخر قرار دارد.
طبقهی آخر از طریق یک راهپلهی نیمهمارپیچ جداگانه قابل دسترسی است؛ بدین سان این بخش از ویلا به عنوان "خانهای در خانه" تجربه میشود و از صمیمیت بالایی برخوردار است. همانطور که پیشتر اشاره شد، موضوع سطوح بازتابنده نیز به طور مداوم در این بخش تحقق مییابد.
آینهکاری کامل بر روی سطوح کمد و درهای اتاق سبب میشود که اتاقها بزرگتر و جادارتر به نظر رسند.
این ویلا در کشمکشی فریبنده بین نورها و بازدارندگان نور است؛ بین انعکاس و عبور!
گهی تماشای بینندگان را به درخشش آینهگونش میرباید؛ گهی با تکهتکههای بر هم چیدهی قامت آجریاش هر گونه تماشایی را مسدود میسازد!
ویرایش محتوایی | سعیده مهدویان
به تاریخ | بیستو سوم اردیبهشت ماه هزار و چهارصد
این پروژه در شماره دوازده مجله ویلا " ویژهنامه ویلاها در آلمان " به چاپ رسیده است.
.جهت دریافت پی دی اف شماره ۱۲ام مجله ویلا اینجا را کلیک کنید
معماران مرتبط: