
© سروش مجیدی

© سروش مجیدی© سروش مجیدی

© سروش مجیدی

© سروش مجیدی

© سروش مجیدی

© الهام اصغرپور

© سروش مجیدی

© سروش مجیدی

© سروش مجیدی

© سروش مجیدی

© سروش مجیدی




















موقعیت: ایران، تهران، شهریار
کارفرما: امیر خرقانی
مصالح: بتن و فلز
تاریخ طراحی: ۱۳۹۵
تاریخ ساخت: ۱۳۹۶
مساحت زمین: ۱۱۰۰m۲
مساحت ساخت: ۱۱۰m۲
استودیو: دفتر معماری بودن
معمار مسئول: الهام اصغرپور، امیر خرقانی
مهندسی: مجتبی خلج
فاز دو: علی حاج غلامیان
عکاس: سروش مجیدی
توضیحات:
متن تهیه شده توسط معماران:
ویلای پگاه در باغی در غرب تهران، شهرستان شهریار به مساحت ۱۱۰۰ متر مربع واقع شده است که با درختانی مثمر احاطه شده و در فصل های گوناگون سال جذابیت و زیبایی کم نظیری دارد. در مواجهه ی با این موقعیت، مساله ی اصلی پروژه این بود که چگونه می توان از طریق ایجاد یک فضای فعال، رابطه ی پروژه با محیط اطراف را بسط داد و تقویت کرد. محیطی پرکشش که بتواند رابطه ی متفاوت با ویلا ایجاد کند.
اضافه کردن یک فضای میانجی به پروژه توانست پاسخگوی مساله باشد. با این روش ارتباط محیط درون با بیرون نه تنها از طریق گشودگی بلکه از طریق لفاف حجمی میانجی از طریق ایجاد فضاهای هایبریدی (دو رگه) که هم درون و هم بیرون هستند شکل می گیرد. بیرون هستند چون درون خود عناصر طبیعی و هوای آزاد دارند، درونند چون مرز های مشخص روشنی در درون فضاهای واسط دارند.
این فضای میانجی همانند توری است که گویی به واسطه ی فضای درون فعالش بر روی محیط گسترانیده شده و با اتصال به جداره ساختمان و تلفیق شدن، درختان موجود را محصور و دربر گرفته و به درون آورده است. ساختار فضای میانجی از طریق تولید بدنهها و فضاهای نیمه شفاف شکل گرفته است که علاوه بر ارتباط بصری و حسی با محیط، تعاملی گفتاری بین افراد و فضا ایجاد کند، به عبارت دیگر آنچه در این پروژه رخ داده است یکی شدن تدریجی کارکرد و فضای درونی با فضای میانجی و محیط بیرون است.
در این پروژه میزان سطح اشغال ده درصد مساحت کل سایت میباشد، و در جهت ارزش گذاری هر چه بیشتر سایت و محیط از طریق فضاهای میانجی یک سوم از همان سطح اشغال، مجددا به باغ بازگردانده شده.