کــــابین کوهستان
موقعیت: اتریش،ورارلبرگ
معمار: برنارد، اشتفان معماران مارته، مارته ، مارته-مارته
مصالح: بتن
تاریخ ساخت: ۱۳۸۹
مساحت ساخت: ۴۸۵m۲
عکس: مارک لینز
توضیحات:
بر لبهی یک دره‌ی پوشیده شده از انبوه درختان، پایینتر از خانهی چوبی خواهران انجمن کاتولیک، ساختمان این برج کوچک از شیب دامنه‌ی تپه سر برآورده است. این ساختمان ساده ولی چشمگیر، از گودالی کوچک در راه باریکی در لبهی جنگل برخاسته است. تنها تغییر صورت پذیرفته در دامنه‌ی تپه، مسیر سواره رو بوده و باقیِ این ناحیه به شکل اولیهی خود باقی مانده است. این ساختمان نمونهی خوبی از کاربردِ مصالحِ همگون است. بتن خام سطوح پروژه، به خوبی خود را در فصول مختلف سال، از سرسبزی بهار تا سفیدی زمستان، نمایان میسازد. در ورودی ساختمان، درب یکپارچه و ساده ای از چوب درخت بلوط، با تضاد کمی با رنگ خاکستری بتن دیده میشود. در نما، پنجره های مربعی با ابعاد و اندازهی گوناگون، مانند حفره هایی درون دیوار خاکستری بتنی پخش شدهاند.
هماهنگی و یکپارچگیِ سطح خارجی که توسط مشتری درخواست شده است، توسط طراح به یک ترفند و راهکار پاسخگو بدل شده است. ساختارِ طبقهی ورودی با دسترسی پله، به نحوی سازماندهی شده است که نه تنها به میهمانان فرصت مشاهده‌ی داخل ساختمان و به صورت همزمان، نمای بیرون را میدهد، بلکه احساس با اهمیت بودن درب ورودی را نیز القاء مینماید. در این طبقه، سازه به شکل دو مکعب بتنی مجزا در دو گوشهی ورودی، باعث ایجاد قاببندیهای بصری و تعریف ورودی میشود. پلهی گرد درون ساختمان، فضای نشیمن را که در طبقه ی بالا قرار گرفته است، به دو بخش خصوصی دیگر در طبقهی پایین مرتبط میسازد. تناسبات کشیدهی ساختمان، از یک سو آن را به یک سازه‌ی ساده در طبیعت شبیه ساخته و از سوی دیگر فرم انتزاعی آن، بنا را همزمان به حجمی آشنا و عجیب تبدیل نموده است.
در فضای داخلی، بازشوهایی که در دیوار دو لایه بتنی قرار گرفتهاند، منظره ی اطراف را همانند یک قاب نقاشی به مخاطب عرضه میکنند. قاب چوب بلوطی مات و پهن و پنجره هایی که درصد کمی از سطح دیوار را پوشانده اند، توجه میهمانان را به سلسله کوه‌های بلند، شیب ملایم دامنه ی تپه و انبوه درختان جنگل جلب مینماید. از سوی دیگر، هماهنگی سطوح بتن خام، چوب بلوط طبیعی کف، در‌ها و سطوح مشکی فلزی، ترکیبی ساده ولی جسورانه‌ای از مصالح را به وجود آورده است. طراح، خانهای بی دوام و صرفاً برای تعطیلات طراحی نکرده است، بلکه این خانه، مکانی است امن جهت خلوت کردن، و با وجود تغییرات آب و هوایی و محیطی برای چندین نسل آینده پایدار خواهد ماند.
معماران مرتبط:
