سخن سردبیر

شماره 4 _  بهار 1396

 

 

 

 

خانه‌های ما ايرانيان در دوران نه چندان دور ابعاد گوناگونی از زندگي را دربرمی گرفته تا آن‌جا که “خانه” به عنوان يک مفهوم معماری، در ساختار اصلی کلمه‌ی خانواده (خانه + واده) به عنوان يک مفهوم اصلی زندگی نقش ايفا می كرده و می كند.

حياط از اصلی ترين بخش‌ها در معماري خانه‌هاي ايراني است که نه تنها فعاليت‌های متنوعی را در ارتباط بين فضای بيرونی و درونی برقرار می کند؛ بلکه ارتباطی است بی نهايت با جهان هستی برای ساكنانش.

امروزه مفهوم خانه‌ها در تقليل‌يافته‌ترين شکلشان و صِرف تأمين نيازهای فيزيکی و عقلانی استفاده‌کننده‌هايشان تعريف می شوند و مسکن از مقام آرامگاه جسم و جان به قفسی برای بقا و تداوم روزمرگی تقليل يافته است .

اين تنزل ممكن است به واسطه‌ی تأثير انقلاب صنعتی و تبادلات فرهنگی با جهان غرب از طريق بشکه‌های نفتی و با سرعت بسيار زيادی در نيم‌قرن گذشته اتفاق افتاده باشد و احتمال می رود با تأثيرات انقلاب اطلاعاتی عصر حاضر روی نسل جديد معماری شاهد ارتقا اين وضعيت باشيم.

امروزه گروه‌های اجتماعی مختلفي در ايران پديد آمده‌اند که به دنبال ايجاد خانه‌ی دومی در حومه‌ی شهرها می گردند. اما نه اين‌که آن را چشم‌اندازی برای تفريح و تفرج می بينند؛ بلکه آن را مکانی خاطره‌انگيز میخواهند که با گذشته‌ی روستايی خرده مالکی و اموال موروثی شان در ارتباط است و يا در جستجوی ميراث تمدن شهری و روستايی هستند که خود را موظف به حفظ و احيای ارزش های نهفته و فراموش‌شده آن‌ها می دانند.

 

 

دانلود خلاصه شماره چهارم مجله ویلا

خرید نسخه PDF شماره چهارم مجله ویلا

 خرید نسخه چاپی شماره چهارم مجله ویلا